מענער זייט/פרויען זייט

  
טייערע פריינט, איינוואוינער פון סקווירא, איר מיינט זיכער אז איך האב נישט געטראפען מער וואס צו שרייבען, האב איך מיר גענימען צו די מענער זייט/פרויען זייט, ניין, איך מיין נישט דא צו שרייבען וועלכע זייט גאס מען זאל גיין, איך האב מיט דעם קעפל אינזינען געהאט גאר אן אנדערן אפטייטש

די יעצטיגע ארטיקעל באנעמט זיך נישט, מיט די טעראר'יסטישע אטאקעס וואס פאסירט פון צייט צו צייט אין  סקווירא, עס רעדט בכלל נישט פון גוואלדטאטען, עס רעדט, פון דעם טאג טעגליכען לעבן

 חורבן סקווירא פון א מאן'ס שטאנדפונקט, און פון א פרוי'ס שטאנדפונקט, איז בכלל נישט גלייך, עס איז נישט די זעלבע שווער דאס וואוינען אין סקווירא פאר מענער, ווי פאר פרויען, עס איז מיין אבזערוואציא, אז בכלליות ליידען מענער אסאך מער

קודם וועל איך גיין אויף די פרויען זייט, און צונעמען אפאר פרטים, די סיבה פארוואס עס זאל א פרוי זיין אסאך גרינגער, איז ערשטנס, עס איז זיי באקוועם, יא אזוי ווי איר הערט, פאר א פרוי איז באקוועם פשוט דאס גשמיות אין סקווירא, עס איז בבחינת קאנטרי, די חדר, סקול, דאקטער, דענטיסט, גראסערי, איר מאן, די געשעפטען, איר מאמע, שוועסטער, באבע, וכו' וכו' , יעדע סערוויס, פון סעקשען 8, ביז אם בישראל, און אלע זאכען אינצווישען, איז ביי די האנט, זי קען ארויס שיקען, די 7 יעריג קינד, גיין ערלעדיגן אפאר זאכען אליינס, אן קיין דאגות, עס איז ממש א מחיה

 און עס איז נאך טיפער ווי דעם, א פרוי פון נאטור האט נישט ליב, צי דארפען אליינס מאכען דיסישענס, עס איז ביי זיי א גרויסע געווינס, אז זיי דארפען נישט דיסיידען וועלכע חדר, ישיבה, סקול, אריין צולייגן די קינדער, עס פארט א באן אין יעדער פארט מיט

און לאז מיר גיין א שטאפעל ווייטער, ווי שווער איז בכלל פאר א פרוי צי זיין א סקווירא חסידיסטע, וואס פארלאנגט זיך שוין פון איר, שיקען איר מאן צום טיש, זי דארף גלייבען (אין עס איז פאר א פרוי גרינג צו גלייבען) אז די רבי שלאפט נישט באנאכט, אין עסט כמעט גארנישט, פאסט יעדע מאנטיג אין דארנעשטיג, די רבי פליט אין הימעל, און זי האט יוצא געווען לכל הדיעות
 איך מיין נישט ח"ו גארנישט אקעגען די פרוי. פארקערט, הלוואי זאל עס זיין אזוי לייכט, פארן מאן, אין ווייטער איז דא זיכער פרויען וואס ליידן נאך אפשר מער ווי די מענער
יעצט וועל איך אריבער גיין צי די מענער זייט, בכלליות איז א מאן פונקט פארקערט, ער האט נישט ליב צו לעבען ווי אין א קאנטרי, ער גלייכט נישט ווען עס מישט זיך א קיגעל פון צופרי ביז שפעט אין די נאכט, די מעלה, איז גאר פארן מאן א חסרון, נו גוט, לאמיר שוין זאגען אז די, פרטות'דיגע אימבאקוועמליכקייט קען מען נאך אראפשלינגען, און עס איז נישט אזוי עק וועלט

אבער ווען עס קימט צי די ערנסטערע זאכען אין לעבן, ווי צו מאכען דיסישענס פאר זיך אין פאר די קינדער, דארט איז א אנדערע מעשה, א פרוי איז בטבע א מקבל אבער א מאן איז  א משפיע, די מאן איז די בעל, ער האט ליב בעלות, אין פארשטייט זיך כשם שאין פרצופיהן שווים כך אין דעתם שווה, קיין איין מענטש איז נישט גלייך יעדער האט אן אייגענארטיגע וועג ווי אזוי  צו טון א זאך, צו עס זאל זיין בגשמיות אדער ברוחניות

אבער אין סקווירא ווי דאס גאנצע לעבען איז געפראגרעמ'ט, יעדע מצוה, מנהג, אדער שמחה, ביז די קלענסטע דעטאל, איז קיינמאל נישט די שאלה, ווי אזוי זאל איך טון, נאר ווי אזוי טוט מען, עס איז נישט מעלה ומוריד דיין אייגענע דעת, ממילא ווערט דער מענטש א ראבאט, יא עס קוקט אויס ווי ער איז וואך, אבער ער שלאפט א טיפע שלאף, זיינע הרגישים זענען פארטריקענט, ער פארלירט דאס גאנצע געשמאק פון יעדע דבר שבקדושה, דער מענטש ווערט איינגעשטעלט ווי א מאשין, ער באקומט א עצלות א פוילקייט אין זאכען וואס וואלטען באמת געדארפט ברענגען שמחה און איקסייטמענט

א קליינע דוגמא, שטעלט אייך פאר אז איר מאכט א ברית בשטומ"צ אין עס איז נישט בידך ווי עס זאל זיין, ווען עס זאל זיין, ווער עס זאל באקומען סנדקאות, ועוד, גארנישט ליגט נישט אין אייער הענט, אין דאס איז נאר א קליינע דוגמא, עס שפילט זיך אזוי איבער פון די גרעסטע זאך ביז די קלענסטע שטות

די תוצאה פון דעם אלעם איז, אז אפילו דאס פשוטע, ווי דאווענען ווערט לעול ולמשא, יעדע יו"ט ווערט ענטפאנגען מיט א קרעכטץ, ער זעהט נישט ווי אזוי ער זאל זיך קענען אוועקשטעלען , אין ער ווערט מייאוש, אין דאס איז די מצב פון א גרויסע פראצענט פון די עולם

אין ווען עס קימט צו מעסטן צו דער מאן איז געניג חסיד, דאס איז א פרשה פאר זיך, מווערט געמאסטן אין געוואויגען, אויף דברים של מה בכך אויף נארשקייטען, מווערט באקוקט מיט א פארגרעסרונג גלאז, ער קען זיין א בן תורה די גרעסטע בעל מידות, עס העלפט נישט קיין כי הוא זה די אלע זאכען, אויב ער האט אביסעל זעלבשטענדקייט ער טיט עפעס, מיט אביסעל אן אנדערע קנייטש ווי יעדעם, איז ער פאררופען א אויבער חכם, ער גייט ארויף אויפן שווארצע ליסטע, מדארף אים שוין ענג מאכען...פ 

א זייטיגע געווינס וואס קומט ארויס דערפון, אז עס איז זייער גרינג אפצוטוהן סקווירא, אויב איינער וויל ווייזען אז ער איז אביסעל א מענטש פאר זיך, דארף ער זיך נאר זעצען לערנען שבת צופרי, אנשטאט זאגען תהילים, און איר האט זיי מיט דעם אפגעטון, איר דארפט נאר לערנען בשעתן טיש אין איר נעמט זיי ארויס פון די גלייזען   

דא איז דער פלאץ, צי ענטפערן אויף די באוויסטע סקווירא באמבע קשיא, אז ער איז נישט צופרידען זאל ער זיך אויפהייבען אין מאפען, אבער נאכדעם וואס אונז האבען דא געשריבען איז אלעס פארענטפערט, ערשטענס איז, אז א גרויסע חלק פון די מענטשען ווייסען ניטאמאל אין זייער צרה די חושים זייערע זענען פארשלאפען עיניהם להם ולא יראו, און אפילו ווען ער וועקט זיך אויף, און איז אין א מצב וואס ער וויל זיך יא ארויס ראטעווען,  איז די פרוי נישט אזוי שנעל מסכים עס איז איר צו באקוועם, זי איז צוגעוואוינט צו אלע באקוועמליכקייטן

אבער באמת איז די גאנצע טענה פון מאפן נישט קיין טענה, ווייל עס רעדט זיך נישט דא פון צוויי דריי מענטשען, וואס איר האלט אז זיי דארפען מאפען , עס רעדט זיך פון א גרויסע ציבור אידען, אפשר איז שוין צייט  צוריק צו שרייען, "דיקטעטארס" - זייט מוחל אין פאקט אייך אליינס פעק, מאפט ארויס פון דא, אין לאזט אינז אלע מנוחה

 דאס איז נאר די שפיץ פונם אייזבארג, איך האב נאר אנגערירט דעם ענין, אביסעל, פיהלט פריי צו קאמענטירן, ווי אזוי איר קוקט עס אן, אדרבה, וואס איז, אייער אייגענע געפיהלן, און וואס איז, אייער עצה